Lex Grote vertrekt.

Vanuit een beeld, een geluid, spanning.
Hij geeft zich over.
Aan het ambacht,
de emotie, uitspatting.

Lex Grote bouwt

Grafische lijnen voor houvast.
Vervolgens maakt hij ruimte,
schildert stukken weg,
haalt vlakken naar voren,
terugkerende patronen.
Hij kijkt, zet weg, bekijkt.

Zijn ideale schilderij

is een krachtig en eerlijk doen
met gevoel en verstand.
Elke keer weer begint hij
aan de tocht daar naartoe.